Moje pierwsze testowanie

Dzięki uprzejmości firmy "Vivi", będę miała możliwość wypróbowania produktów, które z pewnością zasługują na miano zdrowej żywności. Logo firmy pewnie wielu osobom jest znane, firma istnieje  na rynku już prawie 25 lat. Wkrótce przetestuję na sobie i dzieciaczkach "zbożowe skarby" i wówczas zdam obszerną relację wraz z opisem właściwości prozdrowotnych produktów.

Ampeloterapia- leczenie winogronami.

Termin ten, pochodzący z greckiego oznacza terapię winogronami- (ampelos-oznacza winogrono). Naturalne terapie są niezwykłą szansą na poprawę i odzyskanie zdrowia. Oparte są o naturalne składniki- w tym przypadku- winogrona.

Choć owoce te nie rosną wszędzie w naszym kraju w sposób naturalny, to ich dostępność sprzyja stosowaniu winorośli.

Co zawierają winogrona i jak substancje te wpływają na nasz organizm?

Otóż winogrona zawierają sporo cukrów (glukoza, fruktoza) kwasów organicznych ( winowy, jabłkowy, cytrynowy) polifenole, całe mnóstwo witamin- C, A, PP, B i mikroelementów takich jak potas, fosfor, selen, cynk, wapń, chrom, brom, kobalt, miedź, magnez i żelazo.

W owocach jest kilkanaście aminokwasów m.in. lizyna, tyrozyna, argininę, leucyna, glutamina. Znajdziemy tu także garbniki, enzymy(lipaza, proteza, pektynaza), flawonoidy (kwercetyna, kemferol) a także fitosterole. Im ciemniejsze owoce tym potencjalnie zdrowsze (zawierają barwniki antocyjanowe m. in eninę, która działa antybakteryjnie).

Zawartość substancji bioaktywnych zależy od stopnia dojrzałości i odmiany owoców. Nie sposób opisać wszystkich zdrowotnych walorów winogron- poniżej wymieniam najważniejsze korzyści zdrowotne wynikające z działania poszczególnych składników.  

witamina A- zdrowe oczy, nadczynność tarczycy 

witamina C- poprawa odporności, złagodzenie odczynów alergicznych, poprawa wchłaniania żelaza  

witaminy z grupy B- koja nerwy, poprawiają sprawność umysłową i koncentrację

potas- nadciśnienie, detoksykacja organizmu, wzmocnienie pracy serca, działa moczopędnie- korzystnie wpływają na nerki 

fosfor +wapń- mocne kości i zdrowe zęby

kwas foliowy- wspomaga pracę mózgu  

bor- pomaga w utrzymaniu poziomu estrogenów- zalecane w okresie menopauzy, dodatkowo działa korzystnie przy osteoporozie  

błonnik- usprawnia trawienie,  

resveratrol- działa przeciwzapalnie, przeciwgrzybicze, obniża szkodliwą frakcję cholesterolu, zapobiega sklejaniu się płytek krwi, wykazuje działanie antyrakowe. Składnik ten przechodzi także do wina.  

polifenole m.in. flawonoidy – działanie przeciwrodnikowe- wychwytują wolne rodniki przed wniknięciem w strukturę komórki; działanie rozkurczowe, przeciwzapalne; działanie uelastyczniające naczynia krwionośne;  

garbniki- działanie ściągające , przeciwbakteryjne  

kwas linolowy – zawarty w pestkach, poprawia poziom dobrego a obniża poziom złego cholesterolu, działa przeciwmiażdżycowo 

Jak jeść winogrona?
Najlepiej surowe i w całości- tzn. ze skórką i pestkami. Dobrze umyte owoce (pamiętajmy, że importowane są pokryte różnym chemicznym świństwem) dokładnie żujemy i gryziemy pestkę (w ten sposób możemy także zapobiec próchnicy). Można wykorzystywać miąższ, sok.

Obróbka termiczna niszczy sporo cennych substancji bioaktywnych, między innymi enzymy.
Do wyboru mamy przeróżne odmiany winogron. Wśród deserowych warte polecenia są odmiany takie jak Almeria, Muskat., Royal czy też Alphonse Lavalle. Zupełnie inne odmiany przeznaczone są na produkcję wina, inne zaś na suszenie- czyli do pozyskania rodzynek.

Winogrona, ze względu na wysoką zawartość cukrów nie są zalecane w większych ilościach cukrzykom i osobom, które mają nadwagę. Ta wysoka kaloryczność winogron jest ich jedynym minusem.

Warto dodać , że winoterapia jest szeroko stosowana w kosmetyce. Kosmetyka bazuje na właściwościach antyoksydacyjnych polifenoli zawartych w winogronach.

W tym celu wykorzystuje się między innymi olej z pestek winogron, który ma działanie nawilżające, uelastyczniające skórę, przeciwstarzeniowe; moszcz- zawierający kwasy owocowe.

Ampeloterapia jest coraz częściej elementem złożonej całościowej kuracji, dostępnej w salonach czy ośrodkach spa. Włosi, Hiszpanie, Węgrzy i Francuzi od kilku lat podchodzą w holistyczny sposób do dobrodziejstwa, które daje nam natura, a którym są owoce winorośli.
Chyba już nie trzeba namawiać do jedzenia winogron? Jedyne o czym musimy pamiętać, to dokładne umycie owoców gdyż są pryskane różnymi chemikaliami. Szczęśliwi Ci, którzy mają w ogródkach własne winogrona, nie ważne że mniejsze i bardziej kwaśne od tych sklepowych- ważne by były po prostu bez zbędnej chemii.

Kasza jaglana - czyli jak zdrowe są skarby z prosa

Z łuskanego ziarna prosa powstaje moja ukochana kasza jaglana. Właściwości zdrowotne tej kaszy odkryłam niestety dość późno- bo w dorosłym życiu, będąc w ciąży.
Kasza ta jest wyjątkowa- i choć często stosowana w kuchni naszych babek, odeszła na jakiś czas w zapomnienie. Dopiero teraz zaczyna się na nowo jej "renesans".

Jaglanka jest cennym źródłem wielu witamin- głównie z grupy B, witaminy E a także lecytyny. Na uwagę zasługuje zawartość wit. B1 (tiamina)- której w porównaniu do produktów zbożowych i pozostałych kasz jest b. dużo- dla lubiących liczby- witaminy tej jest ok 0,73 mg, w jęczmiennej ok 0,19 mg, w ryżu brązowym ok. 0,48, a w gryczanej ok. 0,54.

Kasza ta obfituje w składniki mineralne- potas, wapń, fosfor, magnez czy żelazo- którego również jest bardzo dużo (najwięcej z kasz).
Znajdziemy tu także cenną krzemionkę ( na piękne włosy, paznokcie i skórę!) , mangan. Ziarenka są także doskonałym źródłem energii gdyż zawierają skrobię a także białko.

Ponieważ jaglanka nie zawiera glutenu i jest lekkostrawna, chętnie stosuje się ją w żywieniu dzieci, zwłaszcza alergików. Moje dzieciaki uwielbiają kaszę jaglaną, okres nauki jedzenia kojarzy mi się nieodłącznie z wszędzie rozsypana kaszą.

 Jak najlepiej ugotować kaszę jaglaną?

Jest kilka sposobów i tak na prawdę dużo zależy od samej kaszy. Ja po dokładnym opłukaniu ziarenek wrzucam ją do lekko osolonego wrzątku- i gotuję ok. 20-25 minut- do momentu wchłonięcia wody, czasem szybciej- zależy od samej kaszy.
Nie kupuję kaszy w woreczkach i nigdy tak jej nie gotuję, kupuję za wagę. Na filiżankę kaszy daję ok. 2,5 filiżanki wody, nie mieszam kaszy podczas gotowania. Gdy kasza jest prawie gotowa (wchłonęła całą wodę), a ziarenka są lekko twarde- można przykryć garnek, owinąć w koc- i wtedy kasza "dojdzie". Niektórzy prażą kaszę przed gotowaniem, suche ziarenka na suchej patelni, po lekkim uprażeniu zalewa się wodą i normalnie gotuje. Stosowałam oba sposoby i nie czuje różnicy w smaku.

W moim domu kaszy jaglanej  używamy jej do dań wszelakich- zup, zapiekanek, gołąbków, farszu, jako składnik deseru (wówczas do gotowania daję trochę mleka) itp. W internecie można wygrzebać prawdziwe cuda z kaszą jaglaną w roli głównej- która dla mnie jest królową kasz.

Kaszę jaglaną można kupić : TUTAJ

Ricotta- serwatkowy smakołyk

Ser ricotta jest chyba jedynym białym serem, który ze smakiem zjadają wszyscy członkowie mojej rodziny, z antyserowym synem na czele. Ten włoski specjał, produkowany jest ze serwatki- która pozostaje z produkcji serów podpuszczkowych.

 Ser powstaje poprzez drugie gotowanie owej serwatki, bez dodatku soli. Serek ma delikatny, śmietankowy smak, jest miękki, doskonale nadaje się do smarowania pieczywa ale także do wszelakich dań- począwszy od słodkich po pikantne.

Dlaczego ricotta jest zdrowy? Otóż zawiera on ( ze względu na serwatkę oczywiście) wysoko przyswajalne białko i na prawdę sporą dawkę wapnia. Obfituje także w inne składniki mineralne takie jak jod, sód, fosfor i witaminy- kwas pantotenowy, witaminy B1, B2, B6, B12 oraz biotynę.

Serwatka posiada wysokiej jakości aminokwasy egzogenne i endogenne, białko ma tak dużą wartość odżywczą, że chętnie jest stosowane w żywieniu dzieci, sportowców, wpływa nie tylko na przyrost masy mięśniowej ale także na wydolność fizyczną. Ten właśnie argument (mięśnie!) wpłynął na wyobraźnię mojego starszaka i sprawił, że z lekko przerażoną miną skosztował serka- i..zasmakowało mu :)

Co jeszcze zawiera serwatka? ano cukier mlekowy- laktozę, który sprzyja powstawaniu flory bakteryjnej, co z kolei przekłada się na poprawę działania systemu immunologicznego. Taki serek z pewnością jest wart uwagi-tym bardziej, że szybko znika z lodówki.

To nie tajemnica jak zdrowa jest ciecierzyca

Mała kuleczka z rodziny bobowatych, wyglądem przypomina obranego ze skórki orzecha laskowego. Smaczna ale przede wszystkim zdrowa- ciecierzyca (cieciorka, inna nazwa to groch włoski). Podobnie jak wszystkie strączkowe kuzynki- jest doskonałym źródłem przeciwcholesterolowych włókiem rozpuszczalnych.

 Strączkowe są bogate w fitoestrogeny- blokujące działanie estrogenu- dzięki czemu, można zapobiec rakowi o podłożu hormonalnym- czyli. np. rakowi sutka. Ciecierzyca jest źródłem minerałów- żelaza, potasu, fosforu, magnezu, wapnia czy cynku  oraz witamin- głównie z grupy B, witaminy C, A, E, kwasu foliowego.

Ciągle mam wrażenie , że strączkowe są niedocenione w naszej diecie. Zapominamy o tym, jakim są świetnym źródłem protein - mają bardzo dobry skład aminokwasowy.

Jaką kupić ciecierzycę? W puszcze czy suchą? Choć obie są dobre, to własnoręcznie namoczona i ugotowana zdaje się smakować lepiej, a smakuje pysznie-lekko orzechowo. Wiele osób unika roślin strączkowych ze względu na to, że mogą powodować wzdęcia. Można sobie poradzić z tym problemem i przyrządzać strączkowe z czosnkiem, kminkiem czy imbirem. Dodatek zarodków zbożowych pomaga minimalizować powstawanie wzdęć.

Ciecierzyca świetnie sprawdza się w różnych sałatkach, można z niej przyrządzić pastę do pieczywa-np. po dodaniu czosnku i oliwy z oliwek lub słynny hummus ( dodatkowo daje się pastę sezamową, przyprawy i sok z limonki). Można z niej zrobić mąkę, która nie zawiera glutenu i świetnie nadaje się do różnych makaronów i wypieków. Ja ciecierzycę lubię w zupie i potrawach jednogarnkowych, kiedyś nawet przyrządziłam moim dzieciom domową nutellę na bazie właśnie cieciorki. Jak widać ciecierzyca jest uniwersalnym smakołykiem