Oregano czyli lebiodka pospolita

Jest jednym ze składników mojej ulubionej mieszanki ziół prowansalskich. Roślina ta jest aromatyczna i szeroko wykorzystywana w kuchniach całego świata, a także w lecznictwie, gdyż jest cenionym surowcem zielarskim.

Oregano było niegdyś uważane za roślinę wręcz czarodziejską- w średniowieczu stosowano go przy bólach nerek, bólach zębów, reumatyzmie, stosowano go także na pobudzenie trawienia  czy też wzmocnienie systemu nerwowego.

Swoje właściwości lecznicze a także aromat roślina zawdzięcza zawartości olejków lotnych. Najwięcej dobrodziejstwa uzyskamy zrywając roślinę na początku kwitnienia. Suszone ziele jest zarówno lekarstwem jak i przyprawą.

Oregano smakuje podobnie jak majeranek (inna nazwa tej rośliny to właśnie dziki majeranek). Podstawowym składnikiem olejku lotnego jest tymol a także karwakrol, znajdziemy tutaj także octan garanilu, caryofylene, linalol, pinen, borneol i inne.Co ciekawe, zapach lebiodki rosnącej we Francji może być zupełnie inny niż tej rosnącej np. w USA. Olejek eteryczny może mieć bowiem różny stosunek substancji, samego tymolu może być nawet do około 50%.

W całej roślinie znajdują się liczne substancje- flawonoidy, gorycze, garbniki, kwasy (ursolowy, kawowy), witamina C, żywice, sterole. Wspomniany tymol ma właściwości dezynfekujące, wykrztuśne, odtruwające. Olejek tymolowy stosuje się też zewnętrznie np. do płukania gardła. Zarówno tymol jak i karwakrol mają  właściwości przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne. Trwają badania nad wykorzystaniem oregano w profilaktyce antyrakowej.
W kuchni lebiodkę można użyć do mięs, makaronów, sosów, ryb, potraw warzywnych, rizotto. Świetnie się komponuje z czosnkiem, bazylią i chili. Jest niezastąpioną przyprawą, do pizzy.